Het hebben over hooi versus kuil lijkt een onderwerp dat al veel is beschreven. Daar er nog steeds op veel stallen kuil wordt gevoerd, wil ik hier toch graag iets over delen.

Kuil is gras dat ingepakt wordt en luchtdicht wordt bewaard. Het is van oorsprong dan ook geen natuurlijke voeding voor het paard. De reden dat er kuil wordt gevoerd, komt vaak voort uit het feit dat het gemakkelijk is om te bewaren en te voeren. Goede kuil beschimmelt niet in de verpakking en het geeft geen stof bij het verdelen onder de paarden.

Kuil bevat echter weinig structuur (stengelmateriaal of ruw vezels). Dit is juist nodig voor meer kauwbeweging voor de aanmaak van speeksel, dit draagt bij aan het neutraliseren van het maagzuur. En vezels zorgen er voor dat bacteriën in de dikke darm worden aangemaakt voor de vertering van de vezels. Dus voor een gezonde darmflora. Tevens draagt de vertering van de vezels bij aan de beweging van de darmen, de darmperistaltiek. Bij voldoende beweging is de kans op koliek kleiner.

Verder is een nadeel van kuil dat het fermentatie processen ondergaat zodra het ingepakt wordt. Het contact met de buitenlucht verdwijnt, dit betekent dat er een verandering in bacteriën plaatsvindt. Van bacteriën die actief zijn in de lucht (aerobe bacteriën), naar bacteriën die actief zijn zonder lucht (anaerobe bacteriën). Zodra het kuil uitgepakt wordt, ondergaat het opnieuw deze verandering. Alleen dan in omgekeerde richting, omdat het weer in contact komt met de buitenlucht.
Soms kun je kuil dan ook al vanaf een afstand ruiken.
Deze wisseling zorgt voor een extra belasting van het spijsverteringsstelsel bij het paard.

Hooi daarentegen is stabieler, omdat het niet deze fermentatie processen ondergaat. Het staat immers continue in contact met de buitenlucht. Bovendien bevat hooi veel structuur, wat goed is voor de darmwerking.

Laatst ben ik bij een paard geweest dat niet lekker in haar vel zat, niet zoveel zin om te lopen. Ze had al lange tijd regelmatig last van ligplekken op haar heupen en je zag dat ze wat opgetrokken stond in haar flanken. Het punt bij de knieën was ook gevoelig.